Wees een brave jongen... en waarom niet "Onze lichamen, onze levens, onze rechten om te kiezen"?
A quand une prise de conscience individuelle puis collective, comme dans les années 60, pour que les hommes puissent se réapproprier leur corps ?
Dans les années 60, aux Etats-Unis, au Royaume-Uni, puis en France, se créent les plannings familiaux. C’est Margaret Sanger, militante infirmière aux positions politiques extrémistes, qui initie ce mouvement. A l’époque, la contraception et l’avortement sont interdits. Les femmes subissent des injonctions du type : « Sois une gentille fille ».
Depuis plus d’un siècle, les politiques natalistes pressent les femmes à être reléguées au rang de simples matrices pour augmenter la démographie.
Pourtant, dès le début du siècle, des femmes se sont réunies pour faire valoir leurs droits, à commencer par celui du vote. C’est au Royaume-Uni, que les suffragettes ont milité pour enfin obtenir le droit de vote en 1918, aux Etats-Unis en 1920 et en France en 1944.
C’est en partie sur cette base que naquit le féminisme et les plannings familiaux qui révolutionnèrent la vision de la femme dans son ensemble. En France le mouvement se développa peu de temps après sa création aux Etats-Unis en 1956. Les objectifs étaient une information sur la sexualité, l’abrogation de la loi de 1920 (répressive envers la contraception et l’avortement), et l’importation de produits anticonceptionnels.
De energie van die tijd kan worden samengevat in deze portretten van vrouwen die naar wens poseren, soms naakt, door Cynthia Macadams in 1977. Een nieuw bewustzijn bracht hen ertoe om "onmiddellijk het huis te verlaten", om hun rechten op te eisen. Slogans zoals "Mijn lichaam, mijn keuze" kregen collectief vorm. Na de suffragettes verspreidde de feministische beweging zich overal. Ze veranderde het uiterlijk van vrouwen en gaf hen een politiek elan, een diepere, eerlijkere seksuele vrijheid en een gevoel van vrijheid om te zijn wie ze waren. Een echt taboe,
, werd doorbroken.
De komst van hormonale anticonceptiemiddelen op de markt maakte deze toename van de macht van vrouwen compleet. Dankzij deze producten werd het mogelijk om weer controle te krijgen over je lichaam en dus over je leven. "Onze lichamen, onze levens, onze rechten om te kiezen" was de boodschap in die tijd. Na het stemrecht werden het recht op anticonceptie en vervolgens het recht op abortus door de instellingen in de wet vastgelegd na talloze gevechten en dagelijkse strijd tegen discriminatie bij het opeisen van hun rechten.
Les femmes surent créer leurs propres institutions, avec le planning familial par exemple, pour pérenniser les acquis de l’époque. Elles avaient conscience que la transmission de la culture est l’un des buts d’une institution.
"Moet je geloven wat de maatschappij zegt of wat je voelt? Door dit soort denkwijzen heeft het feminisme zich meester gemaakt van de collectieve verbeelding van de wereld en heeft het tot op de dag van vandaag standgehouden. De zogenaamde natuurlijke vrouw werd een culturele vrouw door haar reflecties en de institutionalisering van de beweging.
In deze context zouden ook mannen taboes in verband met het lichaam en de objectivering van hun individualiteit aangrijpen ten dienste van een collectief patriarchaal gedachtegoed.
In 1979 werd ARDECOM, Association pour la Recherche et le DEveloppement de la COntraception Masculine, opgericht dankzij een artikel in Libération. Mannen uit heel Frankrijk kwamen samen. Hoewel vrouwen het meest betrokken zijn bij anticonceptie, zijn zij de enigen die erbij betrokken zijn? Was het mannelijk lichaam destijds ook niet taboe?
Overal ter wereld strijden vrouwen nog steeds voor gelijkheid op fundamentele gebieden zoals toegang tot onderwijs, gelijk loon en stemrecht. Maar hoe kunnen we iedereen, mannen en vrouwen, betrekken als bondgenoten voor verandering? Maak kennis met Elizabeth Nyamayaro, hoofd van het HeForShe-initiatief van UN Women, dat meer dan 2,4 miljard conversaties op sociale netwerken heeft gegenereerd over een meer gelijke wereld. Ze nodigt
ons allemaal uit om ons bij haar aan te sluiten als bondgenoten van onze gemeenschappelijke menselijkheid tijdens een tedx conferentie.
Er wordt nagedacht over wat er veranderd kan worden op het gebied van verplichte mannelijkheid. Het verlangen om zichzelf als man te zien, voorbij het patriarchale en fallocratische model, krijgt vorm. Door middel van concrete acties probeert de beweging het dominante denken tegen te gaan. Deze mannen willen de volledige verantwoordelijkheid voor zichzelf nemen door hun vruchtbaarheid onder controle te houden, net als vrouwen. Naast de gezondheidskwesties die aangepakt worden door een betere verdeling van de verantwoordelijkheden, risico's en beperkingen van anticonceptie, ontspint zich een breder debat. Door mannen bewuster te maken van hun ouderlijke en seksuele verantwoordelijkheden
komt het debat op het terrein van morele en maatschappelijke kwesties.
La contraception masculine est encore une chimère. Son effectivité sociétale peine à émerger malgré ces mouvements et réflexions sur la femme, l’homme et l’équité. Pourtant en France, la liberté de disposer de son corps et de choisir librement sa contraception est un droit. Que ce soit sur les dimensions positives ou négatives, la capacité à procréer renvoie chacun à un droit de libre exercice mais également à un devoir d’exercice responsable.
A quand une prise de conscience individuelle puis collective, comme dans les années 60, pour que les hommes puissent se réapproprier leur corps ?
Wees een brave jongen... en waarom niet "Onze lichamen, onze levens, onze rechten om te kiezen"?
Labrit Maxime - 10-10-2018