Neorenaissance

Deze beweging om mijn lichaam opnieuw toe te eigenen, door grondstoffen te zaaien voor een praktisch doel, was gebaseerd op het maken en erotiseren van de ervaring van het opstijgen van de testikels. Het verlangen om mijn creaties te delen heeft me ertoe gebracht om de houding van een ambachtsman te ontwikkelen die geworteld is in beweging en materialiteit. Het werken met siliconen en de vorm van de ring leidden ertoe dat ik één werd met de vormloze brutaliteit van het materiaal en de minimalistische kromming van de ring.

Modelleren, kneden in een geografische intimiteit (het productielaboratorium en mijn lichaam, mijn beweging om te produceren), ik wil deze ervaring delen die zinvol is geweest voor mij en mijn anticonceptiepraktijk, zodat iedereen door middel van handwerk de verandering van toestand van een materiaal kan voelen, hier siliconen, die de verandering van hun materiaal zal echoën, daar in hun sperma.

Van buiten zichzelf naar binnen zichzelf, om een erotische, intieme, vleselijke verinnerlijking van beweging uit te lokken, of die nu zichtbaar of onzichtbaar is.

Het zou irrelevant zijn om te vertellen hoe het voor u mogelijk was om een ring te bemachtigen en ze de facto weer in elkaar te zetten. Ik geef er de voorkeur aan om wat er nu door mijn hoofd gaat uit te drukken in termen van de stapsgewijze bewegingen die de weg waren naar het verkrijgen van deze ring.

Ik heb er 35 jaar over gedaan om het maatschappelijke en sociale schisma van anticonceptie in te zien. Het idee van patriarchale overheersing had ik al heel lang. Ik heb het door verschillende ervaringen in mijn dagelijks leven opnieuw beleefd. Deze maatschappelijke en culturele invloeden zijn diep in mij verankerd. En het is uiteindelijk elke dag dat ik opnieuw leer hoe ik ervan af kan komen. Natuurlijk heb ik, net als iedereen, nagedacht over het beheersen van gedeelde vruchtbaarheid. Maar hoe bereik je dat zonder gebruik te maken van ontwenning, onthouding of condooms? Het gehamer in de media op de komst van een pil voor mannen en het gebrek aan alternatieven overtuigde mij, in mijn wereld van gewoonten, dat de last alleen door vrouwen gedragen kon worden. Ik wachtte wijselijk op een instituut om me kennis te laten maken met nieuwe praktijken, waarvan het licht de ondoorzichtigheid van de dominante macht, die sinds de Renaissance 5 eeuwen geleden gelegitimeerd was, niet kon doorboren.

Denk aan het archetypische beeld van het fundament van onze moderne samenleving: Koopman, Kunstenaar, Ambachtsman, Ontdekkingsreiziger. Deze 4 figuren doen denken aan de 4 evangelistische apostelen: Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes. De Renaissance, een concept van Europese historici dat vooruitgang en moderniteit rechtvaardigt vanuit de opmars van het joods-christelijke geloof........

Maxime Labrit - 18-06-2019